We doen het, gewoon samen

Datum: 10 december 2016

‘John’ loopt relaxed over het zwembadterrein van Zwembad 't Ligteveld in Neer. Grijper in zijn handen. De rommel die er ligt, opruimend. Met een vriendelijke, enigszins verlegen glimlach zegt John (*) gedag en stelt zich voor. Inmiddels is hij een aantal weken actief bij het zwembad. Gewoon omdat hij wil meedoen. Buiten bezig zijn. Een nieuwe kans krijgen.

En zo zijn er veel meer mensen, die aan allerlei facetten van onze samenleving willen meedoen. Al dan niet met hulp van vrienden, familie, bekenden of gemeenten. Weet jij iemand? Wij zijn op zoek naar hen, mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, en zij misschien naar ons. John en Park Leudal-Oost hebben elkaar in ieder geval gevonden. Tijd voor een nadere kennismaking.

We nemen plek op het terras bij het zwembad. Tijdens een bakje koffie en flesje water praten we verder. ‘We’ zijn John, zijn begeleider  Cees Ragetlie van Confidence, vrijwilliger Gijs van der Leeden en Fred van der Leeden en Silvia Heijnen vanuit Park Leudal-Oost. Fred stelt zijn vader voor. En John direct tegen Gijs: “Dat je me ook wel mogen vertellen, dat Fred je zoon is!” De heren hebben die ochtend al een paar uurtjes samen gewerkt bij het zwembad. Gijs, het gras maaiend, invallend voor Har Bots. En John met een helpende hand voor allerlei andere dingen.

Wereld van verschil
John woont nu in Haelen. “Dat is een tussensituatie vertelt”, Cees Ragetlie, zijn begeleider. Vier jaar geleden hebben John en Cees elkaar leren kennen via een grote zorginstantie, waar Cees al begeleider van John was. Toen Cees een kleine organisatie, Confidence, startte, was voor iedereen direct duidelijk: voor John is het het beste als hij met Cees meegaat en Cees hem blijft begeleiden. Op de vraag aan John wat hij daarvan vond, is hij kort en krachtig: “Cees is goed.” En dat met een glimlach en vertrouwde blik naar Cees die nog veel meer zeggen.

Inmiddels is John 22 jaar. “Toen en nu is een wereld van verschil”, vertelt Cees. John heeft een bijstandsuitkering en moet én wil ook werken. Cees, vervolgt: “Gewoon werken in een reguliere baan lukt nog niet. We begeleiden hem naar een zo zelfstandig mogelijk leven in de maatschappij. Dat geldt overigens niet alleen voor John." Vervolgens dwarrelen termen als WMO, participatiewet, Wajong en meer om ons heen. Wat vooral bij blijft, zijn de woorden van Cees: “Er zijn nog zoveel kansen voor mensen met afstand tot arbeidsmarkt. Met een win-winsituatie voor veel mensen.”

Dat doen waar je blij van wordt
Terug naar John. Wat doe je het liefste? John: “Ik wil buiten zijn en bezig zijn. Het allerliefste zou ik iets met honden doen. Trainen. Werken in een hondenasiel. En ik zou graag een appartementje in Heythuysen willen. Daar heb ik al ooit eerder gewoond. Ik heb geen opleiding. Ja, een strik- en zwemdiploma. Dat is het.” Of hij al in het zwembad gezwommen heeft? “Ik zou wel willen, maar dat kost ook geld. En laten nu net ‘geld en ritme’ punten van aandacht zijn voor hem. Fred vult direct aan: “Voor dat zwemmen hier regelen we iets. Je werkt hier ook!”

Rondje over het terrein
John laat Silvia zien wat hij zoal doet bij het zwembad. Die dag was het onder andere rondslingerend afval opruimen. “Met de rotzooi valt het hier wel mee”, zegt hij. “Er wordt ook veel door de vogels uit de open prullenbakken gehaald.” Het zand aan de randen bij de speelplekken is mooi aangeharkt. Het grasveld ligt er mooi groen bij. Zonder rommel. John vertelt: “Ik vind het hier leuk. Allemaal warme mensen. Ik heb geen vast schema wat ik doe. “We kijken ’s ochtends samen wat er ligt en wat ik die dag oppak.” Hij is er iedere dinsdagochtend. En dan neemt hij nog klusjes mee. Zijn schilderervaringen komen daarbij erg goed van pas. De planken van de houten banken heeft hij ondertussen meegenomen voor een opfrisbeurt. “Dat schuren is zo gedaan,” zegt John. “En dan schilderen we ze in de kleuren van het logo van het zwembad: blauw en geel.”

Hoe John’s week er zoal uit ziet? “Dagje in de werkplaats bij Cees, bezig met autotechniek. Op woensdag samen boodschappen doen. Op vrijdag iets ter ontspanning.” En zo gaat hij ook mee naar Cees’ hobby: autoracen. John helpt mee in de pitstop, banden klaarzetten, etc. Op de opmerking “Da’s toch ook buiten?” zegt John “Nou, niet echt.”

Hoe is John terecht gekomen bij Park Leudal-Oost?
Dat heeft alles van doen met ‘delen’. Wanneer mensen delen wat er voor hen toe doet, daarover praten en ermee aan de slag gaan, komen thema’s als vanzelf naar de oppervlakte. Mensen pakken het op en nemen het mee, zoeken hun weg en brengen het naar anderen. En dat gebeurde ook nu. Maurice Wijers, eigenaar van het Kroekestöpke in Roggel, voetbalt bij Zaalvoetbalvereniging De Gastronoom. Daar hoorde hij teamgenoten Ruud Boonen en Fred van der Leeden regelmatig over Park Leudal-Oost. Maurice deelde dat op zijn beurt weer met o.a. Cees Ragetlie. Waarop Cees schakelde: “Hé, dat is misschien iets voor John.” En zo werd het lijntje gelegd en belde Cees met Park Leudal-Oost.

Cees vertelt: “We hadden voor John zicht op een plek voor dagbesteding. We waren al in Heel gaan kijken waar een werkplaats is. Binnen dus.” John vult aan: “Ik wil niet binnen. Ik wil buiten.” En dat kon bij Park Leudal-Oost. John is hier komen kijken. Cees omschrijft John’s eerste woorden: “’De mensen zijn zo lief hier.’ Hij voelt zich op z’n gemak. Evengoed is het ook wennen. Veranderingen zijn niet makkelijk voor hem.” Fred vervolgt: “Ik vond het vooral knap van John dat hij ziet dat hij er zelf iets van moet maken en het besef dat hij dat zelf lastig vindt en met hulp verder komt.” Cees: “Voor John is dit een stap naar werk. ‘Arbeidstoeleidend’ werk noemen ze dat. Misschien elders, misschien wel in Park Leudal-Oost.”

Wifi hotspot
John checkt ondertussen zijn telefoon. Op de camping is slechte verbinding. “Hebben ze op het zwembad dan wel goeie wifi?” John: “Nee, hier is helemaal niets.” Fred ziet ook overal verbindingen en reageert: “We zijn bezig met een wifi hotspot hier op het park. Daar hebben we een aanbod voor gekregen, dus wie weet.”

Maatschappelijke en sportieve ontmoetingsplek
Fred en Cees praten nog even na. Zij zien allerlei kansen met nog meer jongeren en ouderen met afstand tot arbeidsmarkt voor Park Leudal-Oost en vice versa. Niet alleen om te werken, maar ook voor de sportieve ontspanning. Park Leudal-Oost wil niet voor niks een sportieve én maatschappelijke ontmoetingsplek zijn.

Voor elkaar van betekenis zijn
Voor Silvia Heijnen was het de eerste kennismaking met John: “Ik neem afscheid en krijg een warme handdruk van John. Met bovenal een warme indruk achterlatend van een jongen die, zoekende is, iets wil, bezig wil zijn, een nieuwe kans. Dat wat hij echt leuk vindt. En daarmee groeit het besef: ‘Mensen zullen elkaar helpen, als ze zich in de ander kunnen verplaatsen. Een ding weet ik: mensen met afstand tot de arbeidsmarkt kunnen nog heel veel voor Park Leudal-Oost betekenen en Park Leudal-Oost, als ik John’s’ woorden beluister, ook voor hen.”

Bestuur Zwembad 't Ligteveld: 'super mooi initiatief'
“Een tijd terug kwam Fred vanuit Park Leudal-Oost met het voorstel dat er iemand zou komen kijken of het wat voor hem is om buiten te werken. Buiten, bij ons, bij zwembad”, vertelt Jack Emonts namens het bestuur van het zwembad. Jack vervolgt: “Die dinsdag kwam ik ook helpen op het zwembad en maakte ik kennis met John en Cees Ragetlie. Wat mij opviel was zijn vrolijke gezicht en hij maakte gelijk duidelijk dat hij er wel zin in had om zich verdienstelijk te maken op ons zwembad. Nu een aantal weken verder zien wij hoe John zich op een positieve manier inzet. Elke dinsdag komt hij ons helpen en gaat hij rond over het terrein om het ‘zwerfafval’ op te ruimen. Ik zag ook zag ik dat er al van één bank het hout weg was die door John geverfd wordt. Wij vinden dit een super mooi initiatief en wij hopen dat we nog lang veel plezier samen zullen hebben!” aldus Jack Emonts, voorzitter van Zwembad ’t Ligteveld in Neer.

(*) De naam John is niet de werkelijke naam.